فایفه فلوتی کوچک با صدایی ریز است؛ صدایش همچون پیکولو است، اما به خاطر گلوگاه باریک ساز تیزتر و بلندتر. فایفه در اروپای قرون وسطی به عنوان ساز جنگی و مارش استفاده می‌شد. اسم فایفه از Pfeife آلمانی گرفته شده، که خود از Pipare لاتین آمده، و به معنی لوله است.
فافیه فلوتی ساده و ظریف با شش سوراخ و نت‌های دیاتونیک است. برخی از انواع آن ده تا یازده سوراخ دارند و امکان گام کروماتیک نیز بدان افزوده شده. اغلب از چوب سیاه آفریقایی، راش، درخت پروانه، درخت عاج سرخ، کوکوبولو، و شمشاد ساخته می‌شود. در موسیقی کارئیب از چوب بامبو، و در موسیقی نظامی از جنس برنج نیز ساخته می‌شود.
در اروپای قرون وسطی فایفه در آهنگ‌های فولکلور استفاده می‌شد و رسم بود که با رقص همراهی شود.
فایفه یکی از مهمترین سازهای دوره‌ی پیش از استقلال آمریکا بود، تا جایی که به پای ویولن و پیانو می‌رسید. برده‌های آفریقایی از فایفه در موسیقی سنتی خود که از موسیقی آفریقا برمی‌خاست استفاده می‌کردند. این موسیقی سنتی بعدا تبدیل به سبک بلوز فایفه و درامز شد که تا سده‌ی بیستم هم رایح بود، اما امروزه کمرنگ شده. از مشهورترین نوازندگان فایفه می‌توان از اوتار ترنر، اهل میسیسیپی، نام برد که با فایفه‌ی دست ساز بلوز می‌نواخت. هم اکنون در ایالات شمالی آمریکا، منجمله کنتیکت، گروه‌های فایفه و درامز سنت موسیقایی دوران جنگ داخلی آمریکا را با نواختن موسیقی فولکلور ادامه می‌دهند.
موسیقی فایفه و درامز در جنوب فرانسه (نیس) و شمال ایرلند نیز مرسوم است. موسیقی سلتی مدرن، از قبیل فولک راک، گاهی از فایفه بهره می‌برد. فایفه یکی از بخش‌های فستیوال موسیقی جامائیکا و باهاماس است.
در شمال شرقی برزیل از فایفه‌ی چوب بامبوِ، که به فایفه‌ی برزیلی مشهور است، استفاده می‌کنند. در اینجا فایفه ترکیبی از فلوت بومی قاره‌ی آمریکا و فایفه‌ی سنتی اروپا است.
https://soundcloud.com/farmehra/warlocks-fife
برای اطلاع بیشتر Fife و Othar Turner را در ویکی پدیای انگلیسی جستجو کنید.
ترجمه و بازنویسی: فرمهر امیردوست
