ستاره‌ی آبی

امروز از صبح در این فکر بودم که باید چیزکی بنویسم. سه چهار موضوع در سرم بود. متنی کم و بیش علمی درباره‌ی پایانِ جهان و اینکه آن چند میلیارد سال آخرش چقدر غمگین و تاریک می‌شود. معرفیِ کتاب american gods نیل گیمن و یکی دو تا ایده‌ی دیگر…

اورسولا کی لگویین استادِ خلق جوامع عجیب و غریب بود. او تعدادی داستان دارد که اگرچه به هم ربط ندارند، اما کم و بیش همگی در یک اکوسیستم اتفاق می‌افتند. تمدنی بسیار کهن که از سیاره‌ای به نام «هاین» می‌آیند، سیاره‌های بسیاری را در تمام کهکشان…

گرمایش زمین یا اگر اسم خارجی‌اش را ترجیح می‌دهید، گلوبال وارمینگ از رگِ گردن به ما نزدیک‌تر است و متاسفانه مریخ هم به این زودی‌ها قابلِ سکونت نیست. در تحقیقی که تازگی انجام شده، دو محقق که نام‌هایشان واقعا فرقی نمی‌کند (ولی در پیوندِ انتهای…

آن‌چه می‌خوانید و احتمالا در چند قسمت دیگر ادامه پیدا کند، قرار است داستان کوتاهی باشد. اینکه چه سبکی دارد را خودم هم نمی‌دانم. فعلا فقط قرار است نوشته شود: آن روز که تهران را آب به هم ریخت آن سال یکی از عجیب‌ترین بهارهایی را داشت که…

به زبانِ ساده اتفاقی که افتاده این است که جهانی نوین در دلِ جهان ما متولد شده و در حال بلعیدنِ دنیای ما است. این جهان با نصف سرعت نور در حال گسترش رو به بیرون است و دانشمندانِ ایستگاه میموزا هرگز فرصت نمی‌کنند به دنیای بیرون هشدار دهند و…