همه چیز از لغتنامه ی روبر شروع شد: در لغتنامه ی روبر جلوی کلمه ی «نامه نگار» نوشته شده «قدیمی». یعنی کلمه ای که قبلا استفاده می شده و یواش یواش از دور خارج شده است. ما فکر کردیم نباید بگذاریم نسل نامه نگارها منقرض بشود، و فکر کردیم نامه نوشتن بهترین تمرین نوشتن است.
دل
تو هر کلمه که میدونم کلی هیچی هست ولی حرف می زنم چون حس خوبی داره اشکالی نداره که آدم پیر شه ولی پیر شدن یعنی رها کردن و برای همینه که باید از اینجا برم تمام صبح رو فرار کرده ام چیز دیگه ای تو سرم بود ولی همه اش تغییر میکنه، همه اش و تعجبی…